Παιδικοί εμβολιασμοί: μια διαφορετική άποψη

Στις τελευταίες δεκαετίες, προβλήθηκε από τη μεριά της παγκόσμιας ιατρικής έρευνας αλλά και επιβλήθηκε μέσω παγκόσμιων φορέων και των κυβερνήσεων, ότι οι εμβολιασμοί αποτελούν τη σωτηρία της ανθρωπότητας από τις κάθε είδους παθήσεις. Αυτό ακριβώς αμφισβητεί η παθολόγος της Ιπποκράτειας θεραπευτικής ιατρικής κ. Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα, και μαζί της ολοένα και περισσότεροι γιατροί αλλά και απλοί πολίτες, που οδηγούνται ακόμη και στα δικαστήρια, επειδή δεν αποδέχονται τον εμβολιασμό για τα παιδιά τους.

«Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός καταστρατηγεί κάθε έννοια ατομικής επιλογής στη θεραπεία και τη μέθοδο πρόληψης των ασθενειών», τονίζει η κ. Ευθυμιάδου και εξηγεί:

«Οι ηλικίες που αρχίζουν οι εμβολιασμοί ξεκινούν από την ώρα μηδέν, μόλις πρωτοεμφανίζεται το παιδί στη ζωή. Εμβολιασμός σημαίνει εισαγωγή από του στόματος ή από του δέρματος (με ένεση) μικροποσότητας από κάποιο εξασθενημένο μικρόβιο ή ιό. Με αυτό τον τρόπο προκαλούν τον οργανισμό να παράγει τις ουσίες εκείνες που λέγονται αντισώματα και που μας κάνουν απρόσβλητους από την επαφή μας με αυτές τις ουσίες. Για να γίνει όμως αυτό, δεν αρκεί η λήψη του εμβολίου αλλά το αμυντικό σύστημα του οργανισμού μας να μπορεί να αμυνθεί, αλλιώς κινδυνεύουμε να αναπτύξουμε την αρρώστια για την οποία εμβολιαστήκαμε. Έχω δει π.χ. παιδιά να παθαίνουν φυματίωση μετά από τον εμβολιασμό τους για φυματίωση ή ηπατίτιδα ή να δημιουργούνται τέτοιες διαταραχές στον οργανισμό τους που να εμφανίζεται διαβήτης ή αλλεργία κλπ.

Το νεογνό όταν γεννιέται, δεν διαθέτει ατομικό αμυντικό σύστημα. Τα αντισώματα που κυκλοφορούν στο σώμα του και το προστατεύουν από τις ασθένειες είναι ό,τι περνάει από το σώμα της μητέρας του, μέσω του πλακούντα στο αίμα του. Γι’ αυτό τα νεογνά και βρέφη πρέπει να προφυλάσσονται από την επαφή τους με πολλά άτομα αλλά να προφυλάσσονται και μέσω της τροφής, που πρέπει να είναι μόνο το μητρικό γάλα. Όταν διαταραχθούν αυτοί οι παράγοντες, το παιδί θα αρχίσει να παρουσιάζει κακή λειτουργία του συστήματός του. Εμβολιασμοί, τεχνητή διατροφή, επαφή με ποικιλία ερεθισμάτων, είναι οι αιτίες για την εμφάνιση του βρεφικού εκζέματος και γαστρεντερικών διαταραχών.  

Ο ανθρώπινος οργανισμός αρχίζει να αναπτύσσει από την ηλικία των 2,5 χρόνων το δικό του αμυντικό σύστημα. Το σύστημα αυτό αναπτύσσεται μέχρι τη ηλικία των 12 χρόνων και μετά κλείνει με την ατροφία του θύμου αδένα, ο οποίος στη θέση του θα αφήσει τη δημιουργία της θυμοεξαρτημένης ανοσίας. Όταν δεν υπήρχε μαζικός εμβολιασμός στη νεανική ηλικία, η εμφάνιση των λοιμωδών παιδικών νοημάτων γίνονταν στο τέλος της προαναφερόμενης περιόδου. Δηλαδή αν είχαμε 3 παιδιά στην οικογένεια στις ηλικίες των 3, των 9 και 11 χρόνων, ιλαρά, κοκίτη ή ερυθρά εμφάνιζαν τα παιδιά της ηλικίας των 9 και 11 χρόνων και σχεδόν ποτέ αυτό που ήταν 3. Η πρόωρη παροχή εμβολίων στη νεογνική ηλικία είναι όχι μόνο άχρηστη αλλά και εξαιρετικά επιζήμια γιατί μπαίνει σε σώμα που δεν μπορεί να αμυνθεί, προκαλεί αντιδράσεις που ενδεχόμενα να δημιουργήσουν και νοσήσεις.

Δυστυχώς τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (βλέπε: μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες), επιβάλλουν και την πολιτική της υγείας. Εμβολιασμός για αυτούς σημαίνει χορό δισεκατομμυρίων που δεν περιμένει την τυχαία ανάπτυξη κάποιων επιδημιών αλλά έχει να κάνει με προγραμματισμένη κατανάλωση προϊόντων και εισοδήματα σταθερά. Γι’ αυτούς κάθε παιδί πρέπει να αποφέρει. Είναι ένας δυνητικός καταναλωτής, που πρέπει να καταναλώσει το προϊόν που λέγεται υγεία».